RECEPT VAN WELEER OVENSCHOTEL BLOEMKOOL MET KRIELTJES

 

RECEPT VAN WELEER OVENSCHOTEL BLOEMKOOL MET KRIELTJES

 

 

 

Aan de snelheid van het klepperen van de klompjes van Sophie, de 1e huishoudster van mevrouw Belle de Fleurdelis, op het keukenpad van de Villa van Weleer te horen was zij erop gebrand zo snel mogelijk de warmte van de keuken van Louis, de Franse chef-kok van mevrouw, te bereiken. Daar vloog de deur open en stormde zij naar binnen. ‘Brrr, wat een kou!’ riep zij uit. 

 

Zodra zij binnen was smakte zij de deur achter zich dicht, om zo min mogelijk van de behaaglijke warmte uit de keuken te laten ontsnappen. ‘Klompen uit!’ beval de kok op barse toon. Zoals in elke boerengemeenschap was het gebruikelijk om de klompen bij de achterdeur achter te laten en op sokken of desnoods op de leren klompschoentjes het pand te betreden.

 

‘Ja, ja, komt in orde’, mopperde de huishoudster. Je begrijpt toch wel dat het veel te koud is om op sokken binnen te komen? Dan heb ik al koude voeten voordat ik goed en wel binnen ben.’ ‘Dikke sokken zonder gaten doen een hoop’, wijsneusde de chef. ‘En ik heb geleerd dat jullie hooi of stro in de klompen doen als het koud is als extra isolatie’.

 

 ‘Waar denk je dat ik net vandaan kom? Ik ben naar de stallen geweest om een verse laag isolatie te halen, maar daar wordt het buiten niet minder koud van.’ ‘Als je maar geen hooi gaat rondstrooien in mijn keuken. Het is niet voor niets dat zij buiten de deur horen te blijven’, mopperde Louis. ‘Mag ik wel stro rondhooien dan?’ meldde de huishoudster obstinaat. ‘En wat ben je aan het bereiden voor vandaag?’

 

‘Ik sta een beetje in dubio’, de kok stond duidelijk in tweestrijd. ‘Het is koud, dus de beste tijd voor een stevige ovenschotel. Dat heeft ook het voordeel dat, als die eenmaal in de oven staat, ik even rust kan nemen. Ik ben nog steeds niet helemaal bekomen van de drukte van de feestdagen. Die hakken er altijd behoorlijk in, met de dinertjes die mevrouw organiseert en alle lekkers dat erbij komt kijken aan koeken, taarten, enzovoort.’

 

 ‘Een ovenschotel is toch prima?’, vroeg Sophie zich af. ‘Maar er zijn ook alweer heerlijke krielaardappeltjes te krijgen, dus nu weet ik het niet meer.’ ‘Doe ze dan allebei: een ovenschotel met krieltjes!’ Het gezicht van de chef-kok klaarde op: ‘Daar zeg je me wat! Een uitstekend idee, merci bien, dat wordt smullen!’

 

 En dat werd het!

 

 

Om thuis mee te smullen doen wij het volgende:

1. Snij de bloemkool in roosjes en kook ze 5 minuten, samen met de krieltjes. Giet ze dan af.
2. Bak de spekjes licht krokant in de koekenpan. Als je wilt, kan er een gesnipperd uitje bij. Snijd de prei in kleine ringen.
3. De eieren met de mosterd en crème frâiche loskloppen, breng op smaak met peper, zout en een beetje tijm.
4. Meng de voorgekookte krieltjes en bloemkool met de prei en spekjes en stort in een ovenschaal.
5. Giet het eimengsel er overheen en strooi een handje geraspte -oude- kaas eroverheen.
6. Zet een half uur in een voorverwarmde oven op 200 graden tot de kaas is gesmolten en alles mooi gaar is. Eet smakelijk!