Waar komt het woord ‘stress eigenlijk vandaan? ‘
Tegenwoordig gebruiken we het woord ‘stress’ vaak in negatieve zin. Alsof het een soort ziekte zou zijn. Echter is stress zo oud als de mens zelf. Stress is namelijk een stofwisselingsproces zoals de wetenschapper Hans B. Seyle in het jaar 1937 beschreef. Hij is ook degene die het woord ‘stress’ als een medische term introduceerde. Hierbij opgemerkt dat Seyle steeds heeft benadrukt dat stress geen ziekte is of een op zich zelf staand non-specifiek proces is.
Het woord stress zelf komt voor het eerst voor in 1303 in de Engelse taal. . Het betekende des tijds: druk, last, tegenspoed en kracht. Pas in 1896 werd het woord: stress in de Engelse taal figuurlijk gebruikt om aan te geven dat er psychische druk op een persoon werd uitgeoefend.
Echter is het niet zo dat met het ontstaan van het woord 'stress', ook pas de stress zelf ontstond. Van dinosauriër tot mens maakt gebruik van stress omdat het onderdeel uitmaakt van de stofwisselingsprocessen. En ook de negatieve effecten van stress zijn, ook al eeuwenoud.
Zo word bijvoorbeeld in het epische gedicht de Ilias van Homerus de negatieve effecten van stress bij Achilles beschreven na de onfortuinlijke dood van Patroclus.
In de natuurkunde werd het woord 'stress' door de eeuwen heen gebruikt om de eigenschap van het uitrekken of in elkaar drukken van materialen aan te tonen, wat daarna weer zijn oorspronkelijke vorm terugkrijgt, ofwel; de elasticiteit. Zoals je dat kunt zien bij een elastiek of een spons. Dit wordt ook wel ‘mechanische spanning’ genoemd.
Maar voor velen is stress synoniem aan de ‘menselijke spanning’. Echter zijn dat de positieve of negatieve effecten van stress.
En de stress zelf? Dat is wat het is!
Reacties
Een reactie posten