atoombommen op Hiroshima en Nagasaki in Japan. Het atoom was sinds zijn
beschrijving door achtereenvolgens Niels Bohr, Erwin Schrödinger en Werner
Heisenberg tot de verbeelding gaan spreken. De ontdekking van radioactiviteit leidde
tot een hausse aan producten die daar gebruik van maakten, al was het maar in de
naam. Van radium houdend water, tot sokken, tandpasta of sigaretten. Gelukkig
bevatten niet alle producten echt radium, maar de ziekte en overlijden van de meisjes
die radioactieve verf gebruikten om horlogecijfers lichtgevend te maken, werd lange
tijd in de doofpot gestopt. Zij waren gewoon om aan de penselen te likken om
dunnere lijnen te kunnen maken…
Maar de eerste openbare bovengrondse proef met een atoombom in Nevada op 22
april 1952, die werd verslagen door zo’n 200 journalisten die op slechts 16 kilometer
afstand mochten toekijken, leidde tot een nieuw atoomtijdperk in Amerika. Van alles
werd ‘atoom’. Architectuur, lampen, meubels, auto’s, tijdschriften. Een nieuw elan
raasde over het land, het atoom was de toekomst! De kracht van het atoom werd
gevangen als een onuitputtelijke bron van energie, de bomen groeiden tot in de
hemel en iedereen zou er van meeprofiteren. De oorlog was voorbij en dankzij de
bom zou er geen nieuwe oorlog meer komen. Al wist men dat ook de Sovjet-Unie al
in 1949 ook over een kernbom beschikte.
Las Vegas, de dichtstbijzijnde stad bij het testgebied, op amper 100 kilometer
afstand, profiteerde optimaal van het atoomtoerisme, al waren sommige bewoners
huiverig voor het gevaar dat de tests konden opleveren. Maar de hotels profiteerden
van de interesse in de tests en organiseerden atoombomkijkersfeestjes. Daarbij werd
bijvoorbeeld in 1957 showgirl Lee Merlin tot Miss Atomic Bomb van de Copa Room
gekroond, waarna zij in een katoenen paddenstoelwolkbadpak poseerde. Net zoals
zij in 1936 bij de opening van de Boulder Dam hun stad tot ‘poort naar de Dam’
omdoopten, werd Las Vegas nu ‘Atomic City’. De Kamer van Koophandel van de
stad gaf een kalender uit met data van tests en op welke plaatsen die het best te
bekijken waren. 12 jaar lang werd er elke drie weken een test gedaan, tot klachten
van boeren over dood vee ertoe leidden dat de proeven voortaan ondergronds
werden gehouden.
De Cubacrisis van oktober 1962 die de wereld duidelijk maakte dat een atoomoorlog
geen fantasie hoefde te blijven, bracht de Amerikanen weer met beide benen op de
grond. Er werden schuilkelders in achtertuinen gebouwd, voorraden ingeslagen,
oefeningen op school gehouden. Niet lang daarna werd de oorlog in Vietnam steeds
verder uitgebreid en begonnen de jaren ’60, die weer een ander tijdperk inluidden
van nieuwe muziek, jeugdig verzet, minirok en flower power.
Reacties
Een reactie posten