Doorgaan naar hoofdcontent

RECEPT VAN WELEER: VEGA QUICHE MET PREI



Sophie, de 1e huishoudster van mevrouw Belle de Fleurdelis, stond ietwat mistroostig naar buiten te kijken door het raam in de keukendeur. Het werk in huis was gedaan, alles was schoon en blonk, vooral de koperen deurbel, en mevrouw was een paar dagen uit logeren bij wat zij ‘vrinden’ noemde. Er was dus even niets voor haar te doen, dus zocht zij het gezelschap van Louis, de Franse chef van mevrouw. Al had hij ook weinig te doen, nu hij niet voor ontbijt, lunch, diner, tussendoortjes en avondhapjes voor mevrouw hoefde te zorgen.

Sophie zuchtte maar weer eens, terwijl Louis achter haar in de weer was om ingrediënten voor het avondmaal van het personeel klaar te zetten. ‘Wat is de probleem?’, vroeg de Fransman, met zijn grappige accent. ‘Ik vind het maar niks’, antwoordde Sophie, ‘het is allemaal zo grijs buiten. Het wordt tijd voor de lente en fris groen. Uitlopende bomen, bloesems, narcissen, blauwe druifjes, sneeuwklokjes, voor mijn part. Jonge sla! Dat wil ik zien, niet deze kale troosteloze grijze miezerende narigheid.’

‘Alors, je hebt te weinig te doen, je kunt je energie niet kwijt als madame je niet steeds achter de broek aanzit en dan ga je met de ziel onder de armen lopen. Dat is niet gezond. Weet je wat, ik ga een quiche maken voor vanavond en daar moet de deeg voor gemaakt worden. Meestal doe ik dat zelf, maar deze keer mag jij het doen, dan kun je daar lekker mee aan de gang! Ik maak altijd de deeg elf, al heeft de kruidenier in het dorp nu ook kant en klare deeg in de diepvries liggen in kleine plakjes, maar zelfgemaakte is toch altijd lekkerder, vind ik.’ ‘Maar hoe moet dat dan?’, Sophie klonk wat wanhopig. ‘Let goed op, ik vertel het maar éne keer!’

‘Hier is de meel, de boter, ei, un peut zout en wat ijskoude water. Doe meel en zout in de kom en meng door elkaar, dan de boter erbij, die je in kleine blokjes snijdt met twee messen, lekker hakken! Dan alles door elkaar wrijven tot het een korrelige massa is, dan kan ei en water erbij en goed door elkaar mengen tto je een samenhangende bal kunt maken. Is het te droog dan een klein beetje water erbij. Niet te lang kneden! Dan in een vochtige doek in de ijskast in de kelder voor een  half uurtje te rusten leggen. Klaar! Na de rust uitrollen op een met meel bestrooid werkblad. Kind kan de was doen! Dan gaan wij de quiche maken! Ook lekker snijden en hakken!’ Zo gezegd, zo gedaan. Samen gemaakt smaakte de quiche nog beter!

Voor de quiche nemen wij een spring vorm van 22 of 24 centimeter en bekleden de bodem met bakpapier. De zijkant goed invetten met boter. Prei en champignons fijnsnijden en beide apart bakken en laten slinken. Overtollig vocht afgieten.

Bekleed de springvorm van binnen met deeg. Ontdooide plakjes diepvriesdeeg goed aan elkaar aandrukken en prik gaatjes in de bodem om vocht af te voeren. Bestrooi de bodem met paneermeel of fijngewreven beschuit of oud brood. Eieren loskloppen met de crème fraîche en de kruiden naar smaak, bijvoorbeeld, kerrie, peper en zout. Meng hier de prei, champignons en driekwart van de kaas door, giet dit in de springvorm. Strooi de rest van de kaas er overheen.

Zet 40 minuten in de oven op 200 graden tot hij gaar is. Smullen maar! Wat over is kan morgen opgewarmd in de oven. Ook lekker!

Reacties

Populaire posts van deze blog

Oud en Wijs “DE MENS LIJDT HET MEEST, DOOR HET LIJDEN DAT HIJ VREEST.”

    Wekelijks deelt Louis de chef kok van Belle de Fleurdelis in de uitzending van ‘Breien met Louis en Sophie’ een spreuk met de kijkers. Deze spreuk is alom bekend. Maar waar komt die uitspraak eigenlijk vandaan? Louis is op onderzoek uit gegaan en is de bibliotheek gaan raadplegen en heeft alle encyclopédies doorgespit; de Grote Larousse, de Winkler Prince, de Encyclopedia Brittanica en zo kwam hij erachter dat er geen eenduidig antwoord op is te geven. In de loop der jaren hebben vele mensen zich afgevraagd wie deze regels heeft gedicht. De meest genoemde namen zijn: Petrus Augustus de Genestet, Jac. Revius, Nicolaas Beets, Guido Gezelle of Christiaan Huygens. De gedachte achter het versje is al vaak verwoord, bijvoorbeeld door Montaigne (1533-1592): “Qui craint de souffrir, il souffre déjà de ce qu’il craint” (‘Wie het lijden vreest, lijdt al door wat hij vreest’). Nico Scheepmaker vond de overeenkomst met een Engels versje van (mogelijk) Thomas Chatterton die leefde van ...

DE PAUS IN UTRECHT!

DE PAUS IN UTRECHT!   Oh, wat een dag was dat, toen de paus naar Utrecht kwam! Ik herinner het me nog als de dag van gisteren. Nee Louis, niet paus Adrianus VI, zo oud ben ik nu.... Terug naar mijn verhaal. De Salon van Weleer was in rep en roer, want zo'n bezoek maak je niet vaak mee. Paus Johannes Paulus II, zou op 12 mei 1985 ons stadje, Utrecht bezoeken. Ja ja Louis, die van dat liedje Popie Jopie. Mevrouw Belle de Fleurdelis was druk bezig met de voorbereidingen en ik hielp natuurlijk waar ik kon. Nee ja Louis, de paus is inderdaad niet in de Salon geweest... dat zeg ik toch ook niet. In ieder geval terug naar het verhaal. De verwachting was dat de straten vol zouden staan met mensen, maar het tegendeel bleek waar. Het was echt een bizarre aanblik, die lege straten. In Den Bosch was het al rustig, maar Utrecht spande de kroon met de protesten. Mensen hingen aan lantaarnpalen en riepen "Pope go home!". Het was een chaos zoals ik die nog nooit had gezien. De beelden va...

Het bijzondere woord: Hartstocht!

  Het afgelopen seizoen bespraken Louis en Sophie wekelijks een woord van weleer in hun uitzendingen. Je kunt ze hier nog eens nalezen.      In deze rubriek onderzoeken wij de herkomst van woorden in het Nederlands, oftewel de etymologie. Die zou vrijwel zeker niet bestaan in zijn huidige vorm zonder het werk van Cornelius Kiliaan, Cornelis van Kiel, die zijn Brabants dialect vergeleek met andere gewesten en talen in het 16 e -eeuwse Etymologicum Teutonicae Lingua, waarvan de 3 e editie in 1599 verscheen.         Het woord van deze week is HARTSTOCHT: een zelfstandig naamwoord dat wordt omschreven als ‘passie’. Een samenstelling van ‘hart’’ met ‘tocht’ in de zin van ‘trek’ of ‘begeerte’, zoals in het vroegnieuwnederlandse ‘een onkuise toghte des herten’.     Ontstaan uit het Latijnse passio , naast andere combinaties als ‘herts- treck ’’ dat wij bij genoemde Kiliaan terugvinden in 1599.       We zien het ook in het woord ‘tochtig’. Dat is niet alleen e...