Salon van Weleer

Voor 1911 was de Mona Lisa voornamelijk bekend in kunstenaarskringen. Een Da Vinci blijft natuurlijk een Da Vinci, maar voor het grote publiek was het geen trekker. Het schilderij is tamelijk klein, 77 x53 cm, en de voorkeur ging lang uit naar grotere werken. Bovendien heeft L Gioconda, zoals het schilderij ook wordt genoemd vanwege het huwelijk van Lisa di Noldo Gherardini met de veel oudere maar zeer rijke koopman Francesco del Giocondo. Een huwelijk met Giuliano de Medici ging eerder niet door omdat de invloedrijke familie na een religieuze opstand uit Florence werd verjaagd. Ook heeft Lisa geen wenkbrauwen, wat allang niet meer als schoonheidsideaal werd gezien. Toch was het voor kunstkenners interessant, omdat Da Vinci om het slechte gebit van de dame te verbergen de ‘sfumato’ uitvond. Dit is een techniek waarbij de overgang tussen gebieden zó vloeiend en nauwelijks waarneembaar gebeurt, dat de contouren enigszins onscherp worden en er een nauwelijks waarneembare mistsluier over d...

Sophie, de 1e huishoudster van mevrouw Belle de Fleurdelis, was de hele morgen hard aan het werk geweest. De vaste taken allemaal vervuld: de vloer van de hal soppen met de mop en dweil, het aanvegen van het bordes en de toegang van de villa van Weleer, lappen van de ramen op de begane grond en streeploos droog maken met spiritus en een oude krant, het vegen val alle trappen en overlopen van af de zolder tot en met de begane grond. En dan nog zo wat van de kleine klusjes. Maar nu was zij voor de hele dag klaar en kon ze de middag doorbrengen zoals zij zelf wilde. Een paar weken geleden was zij samen met Louis, de Franse chef-kok van mevrouw, op een mooie middag op de fiets gestapt en waren zij naar de oude molen gefietst, waar zij hadden gepicknickt met de lekkernijen die Louis in de picknickmand had gestopt; heerlijke broodjes, stuk voor stuk rijkelijk belegd, koekjes en andere zoetigheden, zoals de appelmuffins die Sophie had mogen helpen maken. Het was een warme dag geweest en ze kw...

De Duitse inval op 10 mei 1940 kwam onverwacht. Niet alleen voor de Nederlanders, maar ook voor de politici en de legerleiding. Men hoopte en verwachtte neutraal te kunnen blijven, net zoals in de Eerste Wereldoorlog. Dat was geen onverdeeld genoegen geweest. Niet alleen omdat anderhalf miljoen Belgen naar ons land vluchtten en onderdak en eten moesten krijgen. Er werd ook flink gehandeld met het toenmalige Duitse Keizerrijk, waardoor er in ons land allerlei tekorten ontstonden. De handel in aardappels ging veelal naar Duitsland, waardoor men hier geen eten meer had. Ook werden Nederlandse koopvaardijschepen door Duitse onderzeeërs getorpedeerd, wat tekorten aan brandstof veroorzaakte. Om het beschikbare voedsel eerlijker te verdelen werd er een distributiesysteem opgezet en wettelijke maximumprijzen ingevoerd. Ook werden er goedkopere voedingsmiddelen gefabriceerd met mindere kwaliteit ingrediënten, die onder meer onder de noemer ‘eenheidsworst’ werden verkocht. Die naam is blijven ...

Sophie, de 1e huishoudster van mevrouw Belle de Fleurdelis, had haar dag niet. Waarschijnlijk was zij met het verkeerde been uit bed gestapt, maar zij kon zich niet herinneren met een ander been dan gewoonlijk uit bed te zijn gestapt. Ze was ook aan dezelfde kant als anders uit bed gekomen, dus het moest het gewone, goede been zijn geweest. Toch zat er al vanalles tegen deze dag. Het water was op in de lampetkan, dus zich op de kamer opfrissen zat er niet in. Bovendien had zij haar stukje zeep al laten vallen en dat was onder haar bed gegleden, waar het de enige stofvlok die er te vinden was ook had gevonden. Vervolgens trok zij haar onderhemdje achterstevoren aan, waar zij pas achter kwam toen zij haar dienstbodenjurk dichtknoopte. Dus kon zij weer opnieuw beginnen. Bij het serveren van het ontbijt aan mevrouw struikelde zij over een lopertje in de salon, waarbij zij gelukkig niet het hele ontbijt van het dienblad liet schuiven, maar de theekop wel een voetbad bezorgde. Mevrouw keek h...