RECEPT VAN WELEER Borstplaat
Het was de avond van de 5e december in de villa van Weleer, het landgoed van Belle de Fleurdelis. In de keuken was de Franse chef kok van mevrouw, Louis Malin, bezig met het schoonmaken en opruimen van alles wat er die dag was vuilgemaakt bij het bereiden van de maaltijden en tussendoortjes voor Belle en het personeel van de villa. Op een doordeweekse dag als deze was dat te overzien; ’s ochtends een flinke hoeveelheid eieren met spek bakken en op het versgebakken boerenbrood serveren voor de stallenjongens, de tuinman en natuurlijk de huishoudsters. Dan een exquise ontbijtje met een zachtgekookt eitje voor mevrouw, en de dag kon van start gaan. Een heel ander verhaal dan wanneer er een 4-, 5-, of zelfs 6-gangendinerdiner voor de bevriende notabelen gekookt moest worden. Dan was de kok vaak al twee dagen van tevoren aan de slag.
Maar, zoals gezegd, dit was een gewone doordeweekse dag en de bezigheden waren te overzien en bijna gedaan voor de dag. Plotseling klonk er een lawaai alsof er met een takkenbos tegen het raam werd geslagen. Louis schrok en dacht dat zijn hart eventjes stilstond. Bij het raam was echter niets te zien. Daar klonk hetzelfde geluid, maar nu bij de buitendeur. Voorzichtig liep de chef naar de deur en tuurde achterdochtig door de ruitjes van de deur. Niemand te zien. Wel stond er een mandje met enkele pakjes erin voor de deur. Het duurde even voor hij voldoende moed had verzameld om de deur te openen en naar het mandje te reiken. Op dat moment hoorde hij naast zich een luid ‘BOE!”. Opnieuw kreeg de kok bijna een hartverzakking. Het was de 1e huishoudster Sophie die zich naast de keukendeur had verscholen. Op de grond lag een bosje takken, zo te zien van de bezem afkomstig.
‘Merde, Sophie!’, stiet Louis uit, ‘ik schrik me een hartaanval. Wat is er aan de hand?’ ‘Wat is er aan de hand? Het is Pakjesavond! Ik zag net een Piet weghollen die deze mand met cadeautjes achterliet en toen kwam jij de deur opendoen, dat is wat er aan de hand is!’ ‘Pakjesavond? Daar zijn wij toch veel te oud voor? Is dat niet om kinderen zoet te houden, het jaar door?’ ‘Welnee’, antwoordde de huishoudster, ‘je bent toch nooit te oud om cadeautjes te krijgen. En kijk eens: ik heb toevallig ook nog een speculaaspop bij me die we gezellig samen soldaat kunnen maken bij een lekkere kop warme chocolademelk. Wat dacht je daarvan?’ De kok leek dat wel een aardig idee. In elk geval kon hij er geen argumenten tegenin brengen. ‘En weet je wat?’, ging de huishoudster verder, ‘je hebt vast wel boter en suiker in huis, dan gaan we zelf borstplaat maken, dat is helemaal lekker!’ Zo gezegd, zo gedaan, en op die manier werd het nog een hele gezellige Pakjesavond in de villa van Weleer…
Borstplaat
is een ouderwetse lekkernij voor Sinterklaasavond en makkelijk zelf te maken.
Zet borstplaat- of koekjesvormpjes klaar op een vel bakpapier. Invetten mag, maar is niet per se nodig. Doe de suiker met de slagroom in een steelpannetje en laat smelten. Goed roeren met liefst een houten lepel en wanneer je de massa van je lepel laat lopen en de laatste druppel een draadje trekt is die goed.
Haal de pan van het vuur en voeg dan de boter toe. Laat die in de hete massa smelten en roer goed door. Schenk dan in de vormpjes op het bakpapier en laat afkoelen en uitharden.
Voor variaties kun je verschillende kleuren basterdsuiker nemen, een theelepel
cacaopoeder toevoegen, of een theelepel instantkoffie, dan wel gehakte wal- of
pistachenoten of amandelen. Een theelepel citroenrasp is ook lekker of
vanille-extract. Leef je uit en een fijne Pakjesavond!
Reacties
Een reactie posten