Salon van Weleer

  Patent op de muis! Hoewel de computer voor mensen boven de, pak ‘m beet, 55 vaak nog vele geheimen herbergt, de jongere generaties kunnen ermee lezen en schrijven, letterlijk en figuurlijk. Kinderen leren bijna al een tablet gebruiken voor ze fatsoenlijk kunnen lopen. Veel handelingen gaan bijna automatisch en zijn o, zo vanzelfsprekend. Maar die generatie boven de 55 heeft het allemaal zien komen en heeft moeten leren ermee om te gaan. Desondanks zijn grapjes als ‘ga met de muis naar de bovenkant van het scherm’, waarbij iemand de muis daadwerkelijk op het scherm plaatst, zijn inmiddels wel achterhaald. En wie heeft er niet om Wim Kok gelachen die met de muis naar een monitorscherm wees, alsof het een laserpointer betrof? Maar die zaken zijn allemaal uitgevonden moeten worden. En op 17 november 1970, nu dus 53 jaar geleden, werd in Amerika het eerste patent gegeven op een computermuis. Uitgevonden en ontwikkeld door Douglas Engelbart, een boerenzoon uit Portland, Oregon. ...

  OUD EN WIJS Je lacht je dood.   Als iets heel grappig is, of als iets heel grappig lijkt kan het gebeuren dat je in de lach schiet. En soms moet je zo hard lachen dat je buiten adem raakt of zelfs steken in je zij krijgt van het gebrek aan adem. Of je verliest de macht over je sluitspier en je doet het in je broek van het lachen. Lachen kan op die manier besmettelijk zijn, omdat het zo aanstekelijk is. Achteraf zeg je dan soms ‘ik heb me doodgelachen!’, wat niet helemaal waar is, want anders zou je dat niet kunnen zeggen. Maar er zijn gedocumenteerde gevallen dat mensen zich echt letterlijk en figuurlijk hebben doodgelachen. Laten we er een paar van wat dichterbij bekijken!         Rond 425 voor Christus was er in Athene, Griekenland, een beroemde schilder gevestigd: Zeuxis. Hij behoorde tot de kringen van Socrates, de beroemde filosoof en leraar van onder meer Plato. De schilderwerken van Zeuxis leverden hem een fortuin op en beroemdheid, onder...

RECEPT VAN WELEER Vechtvlees   De deur van de keuken van Louis, de chef-kok van mevrouw Belle de Fleurdelis, in de villa van Weleer ging met een ruk open. ‘Oeps!’, klonk het, ‘daar had ik hem bijna uit de handen laten glippen. Maar dan moet de wind vroeger opstaan dan vandaag!’ Met die woorden stapte Sophie, de 1 e huishoudster van mevrouw de keuken binnen. ‘Doe maar snel weer dicht, het waait nog hard genoeg en ik heb geen behoefte aan dode bladeren in het eten voor het diner van vanavond.’ De kok keek verstoord op van de keukentafel waaraan hij aan het werk was. ‘Jaja’, mompelde de huishoudster als antwoord, ‘ik ben al bezig, wees blij dat ik de deur niet liet schieten, dan hadden er makkelijk een paar ruitjes uit kunnen gaan, was je ook niet blij mee geweest.’ ‘Dat had er nog bij moeten komen’, gromde Louis. ‘Met het verkeerde been uit bed gestapt?’, Sophie probeerde er een grapje van te maken, ‘en wat ben je al vroeg aan het avondeten bezig. Is het een ingewikkeld gerecht?...