Doorgaan naar hoofdcontent

OUD EN WIJS Pinksteren, wat is dat eigenlijk?


 

Nederland wordt steeds minder gelovig, dat begon in de jaren 60 en duurt voort tot op heden. Was vroeger de meerderheid van onze landgenoten lid van een kerkgenootschap, hetzij rooms-katholiek, hetzij protestants, tegenwoordig rekent nog maar 46% van de bevolking zich tot aanhanger van een religieuze richting. En dan tellen we de moslims al mee. Wat overigens de enige religie is die nog groeit. Van de ongelovigen zijn het de voormalig katholieken die zich het meest van hun kerk afkeren. Waarbij gezegd moet worden dat het percentage katholieken in ons land al hoger lag dan het percentage protestanten, 20% tegenover 14%. Wie bang is dat de islam ons land gaat ‘overnemen’: zij vormen met 5% een flinke minderheid.

 

Pinksteren is een christelijk feest, dat precies 50 dagen na Pasen wordt gevierd en 10 dagen na Hemelvaartdag. Wanneer Pasen wordt gevierd heeft met de stand van de maan te maken en valt dus elk jaar op een andere dag. Met Pasen vieren christenen de wederopstanding van Jezus, nadat hij gekruisigd was. Jezus was Joods van geboorte en, o, toeval, Joden vieren een feest dat Pesach heet! Maar zij geloven niet dat Jezus de Messias was, gezonden door God, dus die wachten nog steeds op hun Verlosser. Zij vieren met Pesach de bevrijding uit slavernij in Egypte en tegelijk de gerstoogst. En, alweer toevallig, als christenen Pinksteren vieren, hebben zij Sjavoet, 7 weken na hun Pesach, en dat is om te vieren dat Mozes de tafelen met de wetten kreeg en tegelijk ook weer een oogstfeest. Dit keer voor tarwe, handig!

 

Met Pinksteren wordt gevierd dat de apostelen de Heilige Geest over zich uitgestort kregen. Iedereen die aanwezig was, voelde zich opeens vervuld van… ja, van wat? Van een soort goddelijke aanwezigheid. Zoals in de Monty Pythonfilm ‘Life of Brian’ te zien is, waren er al direct verschillende stromingen onder de volgelingen van Jezus, die ook weer verschillende zaken belangrijk vonden. Zo werd aanvankelijk de Hemelvaart bij de volgelingen van de Palestijnse en de Assyrische kerk het belangrijkst gevonden, maar was er ook een zekere Montanus, die het uitstorten van de Heilige Geest belangrijker vond. Vanaf het einde van de 4e eeuw verschoof de aandacht daar meer naartoe en werd de 50e dag steeds belangrijker. In de Griekse taalvariant ‘koinē’, van Κοινή: gemeenschappelijk, die van de 3de eeuw v. Chr. tot de 3de eeuw n. Chr. de voertaal van het oostelijke Middellandse Zeegebied was, heet de 50e dag ‘Pentèkostè’, wat bij ons ‘Pinksteren’ is geworden.

 


Aanvankelijk was het een feest van een week; de Heilige Geestweek. Die werd in 813 al wat ingekort en vanaf 1414 duurde het nog maar drie dagen. Bij de Synode van Dordrecht in 1618 werd bepaald dat hier nog een dag vanaf ging en Pinksteren tot twee dagen werd ingekort, al heeft de ‘pinksterdrie’ hier en daar tot op de dag van vandaag stand weten te houden met bijvoorbeeld bloemenmarkten. Rituelen met Pinksteren zijn onder meer het loslaten van duiven in de kerk, omdat de Heilige Geest vaak als duif wordt verbeeld, of als brandende vlam boven het hoofd. Ook worden er blaadjes van pioenrozen gestrooid en werden in de middeleeuwen steekspelen ter ere van de Heilige Geest gehouden. Die hebben een voortzetting gekregen in diverse schuttersfeesten die met Pinksteren worden gehouden, naast kermissen, voorjaarsfeesten en wedstrijden. Een feest dat speciaal met Pinksteren wordt gehouden en min of meer de opening is van het festivalseizoen is het meerdaagse Pinkpop, dat oorspronkelijk ‘Pop met Pinksteren’ heette. Een voort durende traditie die jaarlijks tienduizenden popliefhebbers trekt!



Reacties

Populaire posts van deze blog

Het bijzondere woord: Hartstocht!

  Het afgelopen seizoen bespraken Louis en Sophie wekelijks een woord van weleer in hun uitzendingen. Je kunt ze hier nog eens nalezen.      In deze rubriek onderzoeken wij de herkomst van woorden in het Nederlands, oftewel de etymologie. Die zou vrijwel zeker niet bestaan in zijn huidige vorm zonder het werk van Cornelius Kiliaan, Cornelis van Kiel, die zijn Brabants dialect vergeleek met andere gewesten en talen in het 16 e -eeuwse Etymologicum Teutonicae Lingua, waarvan de 3 e editie in 1599 verscheen.         Het woord van deze week is HARTSTOCHT: een zelfstandig naamwoord dat wordt omschreven als ‘passie’. Een samenstelling van ‘hart’’ met ‘tocht’ in de zin van ‘trek’ of ‘begeerte’, zoals in het vroegnieuwnederlandse ‘een onkuise toghte des herten’.     Ontstaan uit het Latijnse passio , naast andere combinaties als ‘herts- treck ’’ dat wij bij genoemde Kiliaan terugvinden in 1599.       We zien het ook in het woord ‘tochtig’. Dat is niet alleen e...
  OUD & WIJS Herkenningszinnen                                       Vandaag meende ik een nieuw Nederlands woord te hebben bedacht: ‘herkenningszin’. Het moest een vertaling zijn van het woord ‘ catchphrase ’, een woordje of zin, door een persoon in muziek, toneel, theater, film of televisie gebruikt als… nou ja, herkenningszin. De Googlevertaling van catchphrase bleek ‘slogan’ te zijn. Dat is om te beginnen niet echt Nederlands en dekt de lading niet, naar mijn mening. Een slogan is ook wat mensen roepen bij een demonstratie, zoals ‘M.E.! Weg ermee!’ of ‘Stop fossiele brandstof, NU!’. Dat zijn slogans. ‘ Hamsteréééén !’ is een beetje van allebei. Maar wie schetst mijn verbazing: herkenningszin was al bedacht! Al heeft het Van Dale nog niet gehaald, h et staat in allerlei wetenschappelijke verhandelingen en heeft ook met IT te maken. De eerste teleurstelling van...

FOTO VAN WELEER 28 juni 1965 Beatrix verloofd met Claus von Amsberg

  Het was een van de meest bekeken foto’s van 1965: het beeld waarop prinses Beatrix gearmd door de tuin van kasteel Drakesteyn liep met een onbekende man. Er werd een heuse klopjacht ingezet om achter de identiteit van de man te komen. De foto was gemaakt door freelance fotograaf John de Rooy, die met Haagse Post-verslaggever Eelke de Jong in de bosjes rond het kasteel had gelegen. Hij had al tweemaal afgedrukt, toen het jonge paar weer vanachter een boom tevoorschijn kwam. De Rooy drukte weer af, maar het geluid van de motordrive van de camera werd gehoord en haastig blies het paar de aftocht.   Het duurt dagen voordat er duidelijk wordt wie er met de prinses in de tuin liep. Beatrix weigert zijn naam te noemen, de koningin is boos en verontwaardigd dat haar dochter niet met rust gelaten wordt, zeker bij zo’n belangrijke beslissing als wie haar echtgenoot zou kunnen worden. Ondanks aandringen bij de minister-president, KVP’er Jo Cals, door de hoofdredacteur van De Tele...