Doorgaan naar hoofdcontent

FOTO VAN WELEER Hemelvaartstradities

 



Dit jaar valt Hemelvaartsdag op 9 mei, zoals gebruikelijk 40 dagen na Pasen en 10 dagen voor Pinksteren. En Pasen valt altijd op de eerste zondag na de eerste volle maan na het begin van de lente. Valt die volle maan op die eerste lentedag dan is het dan meteen Pasen, valt het begin van de lente op een zondag, dan is het een week later Pasen. Simpel, als je het eenmaal weet en kunt onthouden. Op Hemelvaart vieren christenen het ten hemel opnemen van de op Pasen weder opgestaan Jezus Christus. Van oudsher is deze dag omgeven door tradities, de ene wat bekender dan de andere.

De bekendste Hemelvaarttraditie is het dauwtrappen. Voor zonsopkomst trekt men, liefst in grote groepen, de weilanden in, waar vervolgens blootsvoets door het gras wordt gelopen, vandaar de naam ‘dauwtrappen’. Zoals meer tradities rond christelijke feestdagen, is dit waarschijnlijk een overblijfsel uit heidense tijden, toen de Germanen geloofden dat op bepaalde dagen door met dauw bedekt gras lopen een geneeskrachtige werking had. Het zou een onderdeel van de meifeesten zijn, waarbij de lente werd gevierd en het begin van het nieuwe leven in de natuur. Ook was het een gelegenheid voor jongelui om elkaar op ongedwongen wijze te ontmoeten. In het oosten van ons land werd dat ‘deerns kieken’ genoemd.

 

Een andere traditie in het oosten was de broodweging op Hemelvaartsdag. Die vindt al zeker sinds 1529 plaats in de Muldersfluite, ofwel Molenaarskermis, voor de boeren in de toenmalige Markegronden het Gooy en Dunsborg op de Zellemmer-Hattmermarke een boerderij, en dus land, in bezit hadden en daarmee het recht kregen plaggen en veen te mogen steken. In ruil daarvoor moesten zij elke Hemelvaart een roggebrood van tenminste 22 pond leveren bij de Dunsborger molen tussen Zelhem en Hengelo. Die broden waren bestemd voor de armen in de gemeente. Dat groeide uit tot een wedstrijd wie het zwaarste brood kon leveren en dus de beste boer was. Het zwaarste brood woog vaak meer dan honderd pond.

 


De drie dagen voor Hemelvaart werden sinds de 5e eeuw door katholieken ook wel de kleine kruisdagen genoemd. Deze dagen werden gebruikt om te danken voor de gaven van de aarde en om een gunstige oogst te vragen. Het gebruik van deze dagen als biddagen voor het gewas verspreidde zich over heel Europa. Dan werden er processies door de velden gehouden, waarbij er een kruis vooraf werd gedragen en de ‘Litanie van alle Heiligen’ gezongen. Tevens was het gebruik om die dagen opnieuw te vasten als voorbereiding op het feest van Hemelvaart. Sinds het Tweede Vaticaanse Concilie van ’62-’65, waarin onder meer afscheid van het Latijn voor de liturgie werd genomen, zijn ook de Kruisdagen in onbruik geraakt.

 

Al wordt Hemelvaartsdag in veel Europese landen op dezelfde dag gevierd, is dat niet overal zo. In bijvoorbeeld Hongarije, Italië en Polen viert men de dag drie dagen later, op zondag. De Orthodoxe Kerk viert het dan weer een week later. Sommige protestantse kerken volgen de katholieken, maar niet allemaal. En net als andere christelijke feestdagen is bij velen de betekenis verwaterd en wordt er gewoon feest gevierd, met boekenmarkten, jaarmarkten  en braderieën. Ook zijn er de eerste festivals, zoals het Breda Jazz Festival, Dauwpop in Hellendoorn en de opening van het strandseizoen met een braderie en live-muziek in Hoek van Holland.


 

Reacties

Populaire posts van deze blog

RECEPT VAN WELEER Vechtvlees   De deur van de keuken van Louis, de chef-kok van mevrouw Belle de Fleurdelis, in de villa van Weleer ging met een ruk open. ‘Oeps!’, klonk het, ‘daar had ik hem bijna uit de handen laten glippen. Maar dan moet de wind vroeger opstaan dan vandaag!’ Met die woorden stapte Sophie, de 1 e huishoudster van mevrouw de keuken binnen. ‘Doe maar snel weer dicht, het waait nog hard genoeg en ik heb geen behoefte aan dode bladeren in het eten voor het diner van vanavond.’ De kok keek verstoord op van de keukentafel waaraan hij aan het werk was. ‘Jaja’, mompelde de huishoudster als antwoord, ‘ik ben al bezig, wees blij dat ik de deur niet liet schieten, dan hadden er makkelijk een paar ruitjes uit kunnen gaan, was je ook niet blij mee geweest.’ ‘Dat had er nog bij moeten komen’, gromde Louis. ‘Met het verkeerde been uit bed gestapt?’, Sophie probeerde er een grapje van te maken, ‘en wat ben je al vroeg aan het avondeten bezig. Is het een ingewikkeld gerecht?’ De
  OUD & WIJS Herkenningszinnen                                       Vandaag meende ik een nieuw Nederlands woord te hebben bedacht: ‘herkenningszin’. Het moest een vertaling zijn van het woord ‘ catchphrase ’, een woordje of zin, door een persoon in muziek, toneel, theater, film of televisie gebruikt als… nou ja, herkenningszin. De Googlevertaling van catchphrase bleek ‘slogan’ te zijn. Dat is om te beginnen niet echt Nederlands en dekt de lading niet, naar mijn mening. Een slogan is ook wat mensen roepen bij een demonstratie, zoals ‘M.E.! Weg ermee!’ of ‘Stop fossiele brandstof, NU!’. Dat zijn slogans. ‘ Hamsteréééén !’ is een beetje van allebei. Maar wie schetst mijn verbazing: herkenningszin was al bedacht! Al heeft het Van Dale nog niet gehaald, h et staat in allerlei wetenschappelijke verhandelingen en heeft ook met IT te maken. De eerste teleurstelling van de dag was binnen.     Maar herkenningszinnen kennen we allemaal. Het fenomeen is al heel oud, Erasmus was de eerste d

RECEPT VAN WELEER Borstplaat

  RECEPT VAN WELEER Borstplaat   Het was de avond van de 5 e december in de villa van Weleer, het landgoed van Belle de Fleurdelis. In de keuken was de Franse chef kok van mevrouw, Louis Malin, bezig met het schoonmaken en opruimen van alles wat er die dag was vuilgemaakt bij het bereiden van de maaltijden en tussendoortjes voor Belle en het personeel van de villa. Op een doordeweekse dag als deze was dat te overzien; ’s ochtends een flinke hoeveelheid eieren met spek bakken en op het versgebakken boerenbrood serveren voor de stallenjongens, de tuinman en natuurlijk de huishoudsters. Dan een exquise ontbijtje met een zachtgekookt eitje voor mevrouw, en de dag kon van start gaan. Een heel ander verhaal dan wanneer er een 4-, 5-, of zelfs 6-gangendinerdiner voor de bevriende notabelen gekookt moest worden. Dan was de kok vaak al twee dagen van tevoren aan de slag. Maar, zoals gezegd, dit was een gewone doordeweekse dag en de bezigheden waren te overzien en bijna gedaan voor de dag